Sonus faber Musica Amp Beoordeeld

Sonus faber Musica Amp Beoordeeld

SONUS-FABER-MUSICA_review.gif





Het is gemakkelijk om te vergeten dat de doyen van Italiaanse luidsprekers ooit versterkers maakten. Ze hadden voornamelijk kleppen, lieten het soort houtwerk dat in de luidsprekers van het bedrijf te vinden was en droegen idiote namen als 'Quid'. * Ze waren niet zo succesvol als ze verdienden te zijn, maar hey, het bedrijf maakte het meer dan goed met een anderhalf jaar aan verbazingwekkende luidsprekers. Nu, om welke redenen dan ook die een fabrikant zouden kunnen motiveren om af te wijken van zijn traditionele (of terug te keren naar een vorig) pad, Sonus faber heeft zijn eerste nieuwe versterker in meer dan een decennium geproduceerd. En het was het wachten waard.



Met de naam 'Musica', wat ons vertelt dat het bedrijf in de tussenliggende jaren veel over nomenclatuur heeft geleerd, ziet deze compacte geïntegreerde versterker er precies uit als iets dat alleen kon zijn gemaakt door de zielen die ons zulke voortreffelijke, toonaangevende esthetische triomfen gaven als de Electa Amator, de Concertino en de Guarneri Homage. Het is natuurlijk zo zwaar bebost als je zou verwachten van een merk met de tradities van Sonus Faber, hoewel het gebruik van dit biologisch afbreekbare materiaal afkomstig van Moeder Natuur beperkt is tot het voorpaneel. Daarom krijg je het gevoel van een substantieel betimmerd product zoals een luidspreker, terwijl het in werkelijkheid slechts een van de zes panelen van de behuizing is, de rest van metaal. Maar niet zomaar een blikkerig, opgevouwen spul.
Normaal 0 MicrosoftInternetExplorer4





Aanvullende bronnen

wat is de wps-knop op mijn router?

Hier is alleen aandacht voor detail voldoende om ervoor te zorgen dat je een Musica wilt. Als je eenmaal voorbij bent - als je kunt - de glorieuze, gebogen en gegroefde, massief notenhouten fascia, met zijn slanke, gouden, ingezette paneel met de aan / uit-, bronkeuze- en niveauregelaars, zie je een volledig geperforeerd metalen deksel afgewerkt in een gestructureerde zwarte verf. OK, dus de gaten impliceren ventilatie en daarom pure klasse A of buiscircuits, maar binnenin ook niet. De openingen laten u eerder de vier rode LED's zien die de veilige werking van de verschillende fasen aangeven.



Je zou kunnen zeggen dat dit niet nodig is, aangezien een sexy blauwe LED op het voorpaneel aangeeft dat de stroom is ingeschakeld. Maar je kunt elke installatie vergeten die het zicht van Musica beperkt tot het voorpaneel. Zo subliem aantrekkelijk zijn zelfs de bovenkant en zijkanten dat je een Musica nergens anders wilt plaatsen dan op een open plank of tafel, zodat je naar al zijn oppervlakken kunt staren. Net als andere bedrieglijk eenvoudige apparaten die blijven fascineren met langzaam onthulde details - fijne pennen en polshorloges komen voor de geest - Musica schreeuwt niet zijn stilistische opvullingen. Je moet ze zoeken.

U wilt f'rinstances? OK: De kooi wordt op zijn plaats gehouden door vier duimschroeven, zodat u het deksel gemakkelijk kunt verwijderen, hetzij om over de ingewanden te kwijlen of om toegang te krijgen tot de zekeringen in de voeding. Ze bleken ook nuttig toen ik de NAD PP-1 phono-voorversterker probeerde en geen aardingspaal aan de achterkant van Musica kon vinden, de aardingskabel van de PP-1 aan een van de duimschroeven vasthaken werkte perfect. Vervolgens is er een gouden schijf met een diameter van 35 mm aan de bovenkant van de kooi met het serienummer van de eenheid gegraveerd in cijfers van 6 mm hoog, niet voor Sonus Faber een loutere ets op een sticker aan de achterkant. (Voor het geval je het je afvraagt, het testexemplaar was nr. 049.) En als je het deksel eraf haalt, zie je andere hartverwarmende aanrakingen zoals stroken vilt op elk oppervlak waar de kooi contact maakt met het chassis, om dempen het en voorkomen trillingen.



Nu zeg ik niet dat dit de enige versterker is die lijkt te zijn ontworpen zonder een enkel detail weglating, maar - draaitafel aardingspaal terzijde - ik kan geen onbeheerd tweak probleem vinden ... zelfs niet onder het apparaat. Musica heeft geen vier, maar drie voet voor het egaliseren op zelfs ruwe oppervlakken, een trio van grote koperen kegels bedekt met goud. En ze zijn niet geslepen om meubels te beschadigen. In plaats daarvan eindigen ze in 'flats' van 10 mm. En waarom zou u zich zorgen moeten maken over het plaatsen van Musica op een minder dan glad oppervlak? Omdat deze baby er prachtig uitziet als hij op een ruwe leisteenplaat zit ...

Aan de achterkant, zoals je zou verwachten gezien de rest van de vergulding van het apparaat, bevat Musica substantiële vergulde phono-aansluitingen voor alle ingangen en een enkel paar voor de gebufferde tape-uitgangen. Voor CE-conformiteit is de versterker uitgerust met meervoudige WBT-aansluitklemmen, verguld maar omhuld met doorzichtig plastic, terwijl wisselstroom Musica bereikt via een driepins IEC-aansluiting.



Binnenin zijn meer aanwijzingen voor een gedegen ontwikkelingsprogramma. Het hoofdcircuit bevindt zich op een grote, dikke printplaat, gemonteerd op palen die het ongeveer 25 mm boven de behuizing uitbrengen. De voeding uiterst links is gemonteerd op een volledig aparte printplaat, ook goed geïsoleerd van de behuizing. De print is links / rechts symmetrisch, met uitgebreid gebruik van opbouwtechnologie met oog, eh, oor tot korte signaalpaden. De invoer is via dual-differentiële JFET, terwijl de eindtrap een 'foutgecorrigeerde' MOSFET is. Beveiliging dekt DC, kortsluiting en thermisch af, met een paar gemakkelijk toegankelijke zekeringen op de voedingsprintplaat.

SONUS-FABER-MUSICA_review.gif

Gebruikers krijgen toegang tot de zes ingangen op lijnniveau van het apparaat
via een mechanische keuzeschakelaar met geschakelde 'grondlijn', terwijl het waterpas staat
wordt aangepast door een op maat gemaakt geleidend plastic volume
potentiometer. De aan-uit draaiknop voltooit een symmetrische opstelling, de
schakelaar aan de linkerkant, direct voor de voeding.
En de stroomvoorziening is het hart van Sonus faber 's Musica. De kern is een groot
ringkerntransformator, een beugel van 'aangepaste' 15000 (F hoofdcondensatoren,
onafhankelijke voedingen en ultrasnelle 'Schottky'-diodegelijkrichters in
dubbele brugconfiguratie voor de ingangsversterkingsfasen en uitgang
trappen en discrete spanningsregelaars voor de ingangsversterkingsfase.

Dat lijkt overdreven voor een beoordeling van slechts 50 W / ch RMS in 8
ohm. Laag vermogen is Musica's meest intrigerende puzzel als je erbij betrokken bent
zijn grootte en prijs ook. Op 425x335x155mm (WDH) en met een gewicht van
16 kg, Musica is geen lichtgewicht. En een prijskaartje van 2490 betekent dat het
moet concurreren met een aantal serieus zwaargewichten, de talloze niet meegerekend
aparte pre / power combinaties beschikbaar tegen de prijs.

Kunnen we kortheidshalve één kleine marketing accepteren
concessie? Is het goed als we vanaf nu aannemen dat - zoals
kleppen versus transistors - klanten willen geïntegreerde versterkers of
pre / power combinaties? Anders zouden we hier maanden kunnen zitten
face-offs tussen geïntegreerde apparaten en gelijk geprijsde pre / power-koppelingen. OK
met jou? Prima: dat betekent dat je Musica alleen maar hoeft te zien als een strijd tegen de
Krell KAV300i , de Classé CAP-100 en andere 'high-end, entry-level,
solid-state 'geïntegreerde versterkers. Trouwens, we weten allemaal dat een aparte
pre / power combinatie blijft de keuze van de toegewijde audiofiel, al was het maar
want het zorgt voor een extra stroomvoorziening ...

Ik weet wat je denkt: Musica is gemaakt om Sonus Faber te besturen
luidsprekers, dus je verwacht een litanie van incestueuze combinaties. Fout.
Je kunt er terecht van uitgaan dat de Musica een stem heeft gekregen om mee te werken
alles vanaf Concertino, hoewel de machtsbeperkingen dit uitsluiten
bevredigend gebruik met het inmiddels vertrokken Extrema, en de Guarneri eisen
het soort versterking dat geen grenzen kent, ook op kosten gebaseerd.
Laten we dus eerst afzien van de bloedbanden: ik heb nu Musica gehoord
met Concertino, Concerto, Grand Piano Concerto en Minima Amateur, en
er zijn geen enkele tekenen van interne oorlogvoering. met
Sonus Faber-luidsprekers die op de markt is voor een sub-2500 geïntegreerde versterker
moet Musica aan het boodschappenlijstje toevoegen. En het zou bizar zijn als dit
versterkers werken perfect met zijn eigen soort. Veel onthullend zijn dan de andere, niet-Sonus Faber-combinaties die ik heb geprobeerd.

Wat u vanaf het begin moet begrijpen, is dat (zoals Guarneri
Homage), Musica draait om subtiliteit en finesse, met pure kracht
bijna een bijzaak. Als zodanig is Musica niet eens in de race als
je wilt brute kracht, en dergelijke van de Krell KAV300i of Classé
CAP-100 met slachting in de spierstokken. Dus met dit in gedachten, ik
gebruikte Musica met luidsprekers die zich zouden wentelen in zijn deugden, zoals
LS3 / 5A's, oude Quad ESL's en de hooggevoelige New Audio Frontiers
Referentie. En het was afspelen via de oude Quads die mij maakten
besef dat ik inderdaad in de buurt was van een heel speciale versterker.

Gebruikmakend van bronnen waaronder de Krell KAV-300cd en de Basis
2000 / Rega RB300 / Grado Prestige analoge front-end met NAD phono stage,
Transparante verbindingen en A.R.T. luidsprekerkabel, heb ik systemen samengesteld
niet zo vergezocht in termen van relatieve kosten. Wat ik niet had verwacht
was een combinatie van transparantie en liquiditeit die alleen kan zijn
beschreven als klepachtig, zwevend boven bas, wat alle
controle van versterking in vaste toestand en geen van de agressie. Bij de
het risico te klinken als een recente MOSFET-conversie, moet ik zeggen dat dit
is de liefste, meest ontspannende, meest verleidelijke versterker zonder buizen
Ik heb gehoord sinds de oorspronkelijke Primare.

Degenen met hun oren naar de grond weten dat Sonus faber veel uitgegeven
tijdstemming Musica, en dat enkele van Europa's meest verfijnde gouden
oren waren betrokken bij de luistersessies. En twee van degenen die ik
weten dat deel uitmaakt van het team behoren tot de meest geleerde, ervaren en
achtenswaardige luisteraars die ik heb mogen leren kennen. Als een resultaat hiervan
teamwork, Musica is aangescherpt om vooral griezelige precisie te tonen
in beeldpositionering, ophalen van fijne details en tijdelijke aanval.
De middenband is zo exquise levensecht dat de zang zowel de
textuur en de lucht die nodig zijn om je te laten denken dat de zangers dat zijn
in de Kamer. Maar het is het karakter van de hoge tonen die de
Muziek.

Denk aan klokken of klokken, stromend water, alles wat buiten rinkelt
gekletter. Zoek een opname uit met heel veel glanzende, glazige hogere octaven
informatie. Xylofoon, castraten, driehoeken, Guy Mitchell fluitend -
maakt niet uit. Speel het gewoon en luister naar de manier waarop de hogere frequenties worden weergegeven
flikkering. Het is huiveringwekkend. Je moet een Iris Dement-cd vergrendelen
op herhaling. En het is genoeg om me een Musica te laten verlangen.

Maar niets is perfect. Ik zou graag een cd-speler in dezelfde willen zien
kast om het eye-candy effect niet te bederven. Musica is te mooi om
plaats naast iets anders. Ik wil graag een volumeregeling op afstand. En een
prijs net ten zuiden van 2000 zou het een verstandiger keuze maken
eigenaren van Concerto, Concertino en Minima Amator - zeker nu
de lire zit op 3060 per pond. Maar misschien ben ik gewoon
onrealistisch. Of egoïstisch. Omdat Musica, zoals het er nu uitziet, een geschenk is.

Aanvullende bronnen