Maplenoll Ariadne draaitafel herzien

Maplenoll Ariadne draaitafel herzien

Maplenoll_ariadne_turntable_review.gif





hoe bestanden permanent van Android-telefoon te verwijderen

Moedig zijn degenen die nog steeds genoeg vertrouwen hebben in draaitafels om er hun enige vorm van inkomen van te maken. Dat geldt zowel voor fabrikanten als voor distributeurs, in het bijzonder Maplenoll en de Britse distributeur van platenspelers, Wollaton Audio. Het is al erg genoeg om de kost te verdienen met £ 250 dekken van eenvoudige constructie en diepe gebruikersvriendelijkheid. Als je het hebt over luchtlagers, whacko-technologie, fruitcake-constructie en prijskaartjes met vier cijfers, nou, je zou net zo goed heavy metal lp's kunnen verkopen aan John Crabbe.





Aanvullende bronnen
• Lees meer beoordelingen van broncomponenten van HomeTheaterReview.com.
• Vind een ontvanger om met deze bron te koppelen.
• Zie meer over de audiofiele wereld op AudiophileReview.com
• Bespreek allerlei spullen op hometheaterequipment.com





De lieve mensen uit Wollaton - en het zijn echt aardige mensen - kwamen opdagen met de Maplenoll Ariadne, een riemaandrijving met twee snelheden die £ 2959 in basisvorm kost. Het testexemplaar omvatte 'extra's' zoals een slanghaspel van 500 voet, een 'superstille' pomp van 40 pond per vierkante inch (die alleen superstil is als deze op een andere planeet wordt geplaatst), een extra luchtvereffeningsplenum, een 30 pond volledig loden plateau en een lead record klem. Als de bovenstaande lijst met goodies een paar dingen bevat die je normaal niet zou associëren met LP-spinners, houd er dan rekening mee dat de Ariadne zowel een luchtgelagerde toonarm als een luchtlager onder het plateau heeft.

Er zat zoveel spul in mijn toch al drukke luisterruimte dat ik de recensie wilde overslaan, maar ze waren van Nottingham naar Oost-Kent gereden. Trouwens, redacteur Harris denkt eigenlijk dat ik een kick krijg van Mars-hi-fi. Het volstaat te zeggen dat de Ariadne mijn luisterruimte heeft veranderd in iets dat half hifi / half vis is. Als ik enig idee had gehad, had ik mijn air-brush aangesloten en een paar modellen geverfd. De bijgeleverde pomp verandert echt sfeer.



Dus laat Jeff Allen eerst een houten kist vallen die eruitzag als een externe luidspreker voor een Cossor Silvertone uit 1930. Dit was alleen om te laten zien dat het de luchtpomp verborg. Toen maakte hij een doorzichtige slang vast. Wat ik dacht dat een zaak was voor vishengels - misschien wist hij dat er een rivier langs mijn studio stroomt - bleek het plenum te zijn voor een vlottere luchttoevoer. Deze cilinder strekte zich uit over de vloer en slangen vanaf het andere uiteinde aan de Ariadne zelf vast.

Om eerlijk te zijn tegen Jeff, dit was de enige Britse sample, een die vaker was in- en uitgepakt en opgezet en gedemonteerd dan de geluidsinstallatie op een G'n'R-tour. Dus het zag er een beetje gehavend uit. Maar afgezien van slijtage aan de weg, het is een lelijke klootzak die er zelfgemaakt uitziet. Dit is niet de manier om het hart te winnen van een recensent die vindt dat de Oracle Delphi de minimumstandaard is waarnaar draaitafelmakers zouden moeten streven en dat Nikons 'goedkoop' aanvoelen.





Gemaakt van wat ik denk dat marmer is, zag de Ariadne eruit als een prototype. Vooral de arm. Oh, de arm! Er hingen meer stukjes aan dan vlees dat van Freddy Kreuger viel, zwart geschilderde nuts'n'bolts'n'rods, ongeveer net zo ver van een SME V, een Graham of een Air Tangent als een Big Mac van vlees is. En dit, dit stukje stak aan de achterkant uit, mijn kleding bleef haken elke keer dat ik achter mijn voorversterker moest reiken.

Ik was niet geamuseerd. Maar de Allens zijn echt lieve mensen.





Jeff had het goede verstand om het ding uit te rusten met een AudioQuest AQ7000, een van mijn favoriete cartridges en nog geen miljoen mijl verwijderd van bepaalde andere oosterse groove tracers die toevallig in mijn systeem zitten. Hij leverde ook een reserve-armbuis. Deze voormontage verkortte de tijd die nodig was voor het opzetten, belangrijk omdat ik dacht dat Jeff een slaapzak zou uitrollen voordat de montage voltooid was. In plaats daarvan zoefde hij er in minder dan een uur doorheen, wat bijna mijn overtuiging compenseerde dat Rube Goldberg Maplenoll had opgericht.

Niet om te suggereren dat mevrouw Allen zwak is, maar ik leende wat spiermassa om het dek op het rek te tillen, het moet honderd pond wegen. De Ariadne is dus doodsoorzaak, terwijl de dikke loden schotel niet bepaald resoneert. Dus ondanks zijn agrarische en neo-Griekse uiterlijk had het de juiste structurele integriteit.

Parallelle volgarmen maken me niet een beetje bang, vooral omdat Rabco failliet ging en luchtlagerwerk het overnam van kettingaangedreven of riemaangedreven of door wrijving aangedreven wreedheden. Maar, en ik zal Max Townshend nooit vergeven dat hij twee of drie gekoesterde LP's heeft verpest, IK HAAT TROUGHEN VOL MET SILICONVLOEISTOF DIE MIJN SCHIJVEN VERPLAATSEN. Omdat ik een eerlijke ziel ben, liet ik Jeff de bak vullen, op voorwaarde dat hij mijn LP's zou vervangen als er maar een klein stukje van het spul eruit springt en ze voor altijd besmet.

beste gratis muziekspeler voor iphone

Je snapt het al: dit is een pijnlijke stapel als je alleen maar een paar platen wilt draaien. Eerst zet je de pomp aan en wacht je. Nee, je hoeft niet een paar rondjes te joggen voordat hij de volle druk bereikt, maar je hebt voldoende tijd om een ​​LP op een VPI of een Moth schoon te maken voordat het plateau boven de plint uitkomt. Kijken naar een Ariadne in de 'uit'-modus is verontrustend omdat de schaal precies op het bovenoppervlak van de plint rust. Pas als er voldoende lucht stroomt, gaat het microscopisch omhoog.

Lees meer over de Maplenoll Turntable op pagina 2.
Maplenoll_ariadne_turntable_review.gif

U zult weten of u vanwege een aantal dingen ongeduldig bent geweest
zou kunnen gebeuren. U hoort misschien een gruwelijk gekrabbel. U kunt rubber ruiken
terwijl de katrol draait, maar de riem niet. En het dek schiet zeker
zal niet dansen op 33 1 / 3rpm. En, tenzij u de
langere slang zodat je de pomp in een andere kamer kunt steken, dat wil je wel
hoor muziek om het te overstemmen.

Aangezien de pomp in een andere kamer hoort te staan, hoeft u zich geen zorgen te maken
over pompgeluid dat je gelukzaligheid binnendringt. Als je geen kast hebt of
andere ruimte om het te verbergen, geef Maplenoll niet de schuld. Of de Allens,
die echt lieve mensen zijn.

Als je eenmaal aan de slag bent, plaats je een LP op het plateau en gebruik je een
puck - ofwel de meegeleverde of iets dergelijks. Met de
behalve het Orakel en de Gyrodeck kan ik geen ander bedenken
draaitafels als gevoelig voor een of andere vorm van recordweging. Zonder de
middengewicht, de Ariadne klinkt kunstmatig licht en minder in
controle. Sla deze stap dus niet over, zelfs niet als er ergernis optreedt.

Dan leun je glimlachend achterover. Waarom? Omdat je er versteld van staat dat het werkt
helemaal. De Ariadne voegt een nieuwe betekenis toe aan het woord 'funky'. Echter
radicaal, geavanceerd. 'high-end', 'state of the art' of gewoon slim de
technologie, zijn visuele aanwezigheid is zo, zo dom dat je gaat nadenken
Golden Turkey, BIC, Strathearn, Fons, Accutrack, Kitdeck ...

Dat is oneerlijk. Omdat de Ariadne, in sonische termen, een
bijna meesterwerk. Het geluid is als het fysieke aanwezigheidsdeck zelf:
solide. Bas, vooral die van de Transfiguratie, lijkt opeens
vrijer - strak en gecontroleerd als dat nodig is, maar in staat om te stijgen en
slingeren zonder een spoor van uitsmeren van troebelheid. Ik kan me dat voorstellen
de enige manier om dit aspect van de prestatie te verbeteren, is door een
vacuümschotel, maar er zijn nog steeds mensen die nachtmerries hebben
grit gemalen in de onderkant van de LP.

Met zo'n solide basis om de midden- en hoge tonen te ondersteunen, jij
zou kunnen denken dat de Ariadne bodemzwaar klinkt. Niet zo. Wanneer delicatesse
vereist, het is zo licht op zijn voeten als het moet zijn. Uit de diepte
grunge van een Eddy Grant 12in tot de luchtige sprookjesachtige pickings van New Age
gitaar, de Ariadne veranderde zijn deuntje niet. Als een bepaalde regio
tussen de extreme bassen en hoge tonen lijkt geen voeling te hebben met de rest,
het moet een klein potentieel voor sisklank zijn - niet het gierende spit
dat impliceert dat, maar een sissend geluid op bepaalde instrumenten en stemmen
waardoor u zich meer bewust wordt van S-woorden en de plons van cimbalen. Het
Ik verzeker je dat ik je niet de kamer uit zal jagen. En toch weet ik dat
dit is geen kenmerk van Lyra-cartridges, dus ik moet wel
schrijf het toe aan het Maplenoll-pakket.

Zo zwaar en zo solide is de Maplenoll dat hij nooit heeft geleden
door zijn gebrek aan opschorting. Zijn enorme gewicht, wanneer hij bovenop een
Kiosk zittend op een betonnen vloer, zorgde voor een soort mechaniek
aarding - en ik luisterde er op een gegeven moment naar met het dek rechts
achter een Apogee Diva in Seriously Loud Mode. Soms is het
onverstoorbaar gedrag deed me denken aan de Townshend Rock, en niet alleen
vanwege de dempende trog.

de gebruikersprofielservice is mislukt bij het inloggen op Windows 10 na update

Dat brengt me bij het enige echte sonische nadeel. Het geluid van de
Ariadne is zo gedetailleerd, zo nauwkeurig en zo cd-achtig dat sommigen het misschien vinden
te agressief, te 'niet-analoog'. Dat is natuurlijk onzin. Wat
je hoort is meer van wat er in de groef zit, de info die we
had geen toegang tot terug in '83 omdat de cartridges, de armen en
de meeste decks waren er niet tegen opgewassen. Goldmund, Versa en Basis herschreven de
regels, terwijl Air Tangent, Graham, SME, Lyra, Koetsu, Transfiguration
en anderen hebben genoeg ingehaald om analoog nog beter te maken dan we wisten.
Of dacht.

De Ariadne, hoe swingend de bas ook, klinkt niet zo warm
en 'leven' (niet 'levendig') als het allerbeste, maar het kost niets
8000 plus. Dat maakt het een koopje voor zover het high-end betreft
draaitafels gaan. Maar het is strikt voor degenen die ermee kunnen leven
afschuwelijke verschijning (en dat, ik zeg het heel duidelijk, is slechts mijn mening
en anderen - zoals de ontwerper - houden waarschijnlijk van zijn mausoleum chic),
de luchtpomp, de uitsteeksels, de trog en zijn rare voorspel
ritueel. Ik zou er geen kiezen als mijn werkpaard omdat ik lui ben en
omdat er genoeg lelijkheid in de wereld is. Aan de andere kant, ik
zou het niet uit bed schoppen, eh, mijn luisterruimte.

Aanvullende bronnen
• Lees meer beoordelingen van broncomponenten van HomeTheaterReview.com.
• Vind een ontvanger om met deze bron te koppelen.
• Zie meer over de audiofiele wereld op AudiophileReview.com
• Bespreek allerlei spullen op hometheaterequipment.com