The Incredible Shrinking releasedatum - HomeTheaterReview

Toen ik een kind was, herinner ik me dat ik dat zag EPIC intro HBO zou spelen voor een uitgelichte film. Op dat moment was het ongeveer een jaar nadat een film in première ging in de bioscoop dat hij op HBO zou verschijnen, maar de films leken me nog steeds 'nieuw'. Ik herinner me dat ik naar Ghostbusters II keek en het gevoel had dat ik de nieuwste en beste inhoud ter wereld kreeg. Wat is tenslotte een jaar om te wachten op een geweldige film, vooral als je 10 jaar oud bent?

Een jaar wachten op een homevideo-release van een blockbusterfilm is tegenwoordig een eeuwigheid. Mensen houden niet van wachten, of het nu gaat om hun Venti latte, In-N-Out Double-Double of iets anders. Ze willen nu de nieuwste film of tv-show, en ze willen deze zonder gedoe op elk apparaat dat ze bezitten. De wereld beweegt sneller en de releasedata van films zijn gevolgd. De kloof van première tot verhuur tot premium kabel is zo klein geworden dat sommige films tegelijkertijd in de bioscoop en op aanvraag verschijnen. Is dit goed of slecht voor de industrie?

Aanvullende bronnen

Zal 4DX je terug naar het theater brengen? op HomeTheaterReview.com
Eerste Amerikaanse 4DX-theater wordt geopend op HomeTheaterReview.com
Is dit het moment om 4K in te kopen? op HomeTheaterReview.com

Zoals het vroeger was

Ik herinner me dat ik de poster voor Back to the Future Part II in het theater zag en super opgewonden raakte. Ik had geen idee dat het eraan kwam. Het enige dat nodig was, was een poster van de DeLorean met vlammen erachter om me op te warmen. Het probleem was dat mijn familie niet zo vaak naar de film ging, dus ik wachtte ... en wachtte. Al snel vergat ik waar ik op wachtte, want er kwam iets anders in de plaats. Dus toen ik zes maanden later de plaatselijke mama-en-pop-videowinkel binnenliep en zag dat ze Back to the Future Part II te huur hadden, was ik extatisch. Oh, klopt! Ik wilde dat heel graag zien. En nu kon ik het. Vergeet niet om vriendelijk te zijn en terug te spoelen.

Zes maanden was toen gebruikelijk voor een film die van het theater naar de verhuurwinkel ging. Sommige films waren geprijsd om te verkopen (meestal $ 19,99), maar de meeste waren 'geprijsd voor verhuur', meestal kostten ze $ 99,99 en hoger om direct te kopen. Top Gun was een van de eerste tapes die te koop werd aangeboden toen de huur uitkwam. Ik herinner me de display die ze voor de kassa in mijn plaatselijke videotheek hadden opgesteld. Bij andere films wachtten de studio's vaak een paar maanden voordat ze de 'geprijsde eigen' versie uitbrachten. Uiteindelijk waren tapes zoals Jurassic Park $ 19,99 uit de gate, zonder 'alleen verhuur'-periode. Dit zat niet goed bij de eigenaren van verhuurwinkels die meer wilden verdienen aan herhaalde verhuur, maar het was goed voor de studio's.

Als je in die tijd geen films kon huren, was er altijd HBO, dat films zou krijgen ongeveer een jaar nadat ze in de bioscoop waren uitgebracht. Zelfs een jaar later leek het een groot probleem om thuis een 'nieuwe' film te kijken, zonder naar de bioscoop of videotheek te hoeven (of tapes terug te spoelen).

Klik verder naar pagina twee voor hoe het vroeger was, wie erachter zit en een korte geschiedenisles.

helaas werkt google play niet meer

Zoals het nu is
We leven nu in een heel andere cultuur. Nu worden we constant overspoeld met nieuws over aankomende films. Hier in Los Angeles ging een spandoek ter grootte van een wolkenkrabber voor Fifty Shades of Grey omhoog voordat de film zelfs maar begon te filmen. Er is vanavond entertainment en toegang tot Hollywood en TMZ en Premiere en Entertainment Weekly en zo maar door, voor al het laatste filmnieuws. Kortom, er zijn geen geheimen meer. Als ze een vervolg maken op je favoriete film, weet je dat LANG voordat er een enkel filmframe wordt opgenomen. Wees getuige van de stortvloed aan 'supergeheime' foto's op de set vanaf de eerste opnamedag op de nieuwe Star Wars-film ... en dat werd voorafgegaan door meer dan een jaar aan casting en crewpraat die overal in het nieuws waren. Vroeger ontdekte je een nieuwe film toen je de trailer voor een andere film zag. Nu kom je erachter op de voorpagina van Yahoo! Nieuws - zelfs als u dat niet wilt, is het onontkoombaar. (Ze bedierven zelfs de grote draai voor de nieuwste Spider-Man-film met een artikel op de voorpagina - compleet met schermafbeelding - op de dag dat de film werd uitgebracht.)

Het punt is dat als je tegenwoordig 'vers' een film wilt ingaan zonder te weten wie wie, wat of waarom vermoordt, je veel geluk hebt. Het is bijna onmogelijk. Maar er is goed nieuws. Als je niet naar het theater kunt of wilt gaan, is het wachten op een thuiskopie nu veel korter. Films raken Blu-ray ongeveer vier maanden (of minder) na hun theatrale debuut. Ik heb G.I. Joe: The Rise of Cobra in theaters, maar gelukkig was het pas 88 dagen na de première te huur. Terwijl ik er thuis naar zat te kijken, speelde het nog in een theater niet ver van mijn huis.

Wie zit er achter de drang naar snellere releasedata?
In de dagen vóór blockbusters (d.w.z. pre-Jaws en Star Wars), zouden films langzaam door het hele land rollen en wekenlang in theaters met één scherm blijven. Er waren geen 3.500 theaterpremières op dezelfde dag. Nu draait het allemaal om dat eerste weekend. Het is niet ongebruikelijk dat de grosses in het tweede weekend van een film met 50 tot 60 procent dalen. (Dat geldt dubbel voor horrorfilms.) De opkomst van sociale media betekent dat wanneer een film slechte mond-tot-mondreclame krijgt, deze zich veel sneller verspreidt en de film alleen maar meer pijn doet. Om nog maar te zwijgen over het feit dat er altijd een andere blockbuster om de hoek is. Studio's moeten dus dat eerste weekend tellen.

Een soortgelijke redenering zit achter de steeds smallere kloof tussen de releasedatums van het theater naar de schijf. Met gigantische marketingcampagnes en zoveel concurrentie moeten studio's toeslaan terwijl het strijkijzer heet is. Het spreekt voor zich dat meer mensen een schijf zullen kopen of huren als de marketing ervoor nog vers in het geheugen ligt. En, nou ja, drie of vier maanden is beter dan zes, toch? Waarom wachten?

Omdat het de NAVO gek maakt. Nee, niet die NAVO. Ik heb het over de National Theatre Owners of America. Ze staan al jaren op gespannen voet met de studio's en beweren dat het eerder uitbrengen van films op schijf ervoor zorgt dat mensen het theater helemaal overslaan. Als dit waar is, zou het natuurlijk ook de studio's schaden, aangezien ze over het algemeen meer aan de kassa-inkomsten zullen verdienen dan aan de verkoop van schijven. De grondgedachte van de studio's is dat de mensen die het in het theater zouden hebben overgeslagen, het hoe dan ook zouden hebben overgeslagen, maar de theaterbezitters hebben mensen op die stoelen nodig omdat concessieverkoop de winst van een theater stimuleert, niet de kaartverkoop. Ook neemt het percentage van de start van een theater bij elk kaartje toe naarmate een film langer uitkomt.

HBO en dergelijke hebben ook hun schema's versneld, maar niet te veel. Waar het vroeger een jaar duurde, staat nu een eerste film over ongeveer negen of tien maanden op HBO. Dat is nog steeds beter dan wachten op de vervloekte netwerk-tv-versie over een ander jaar.

Ik denk dat de studio's het dek tegen zichzelf hebben gestapeld. Door ons te veel en te vroeg een glimp te laten opvangen van wat er 'achter het gordijn' gebeurt, kan het soms lijken alsof we de film al hebben gezien voordat deze in première gaat (en de trailers die alles weggeven helpen niet). Dat vermindert ons verlangen om de film op de openingsdag te zien. De studio's hopen natuurlijk dat al die hype het tegenovergestelde zal doen, maar voor mij is dat in ieder geval niet het geval. Het is één ding om enthousiast te worden over een film die over een paar weken of maanden uitkomt, maar over twee of drie jaar?

En als die 'gotta see it'-haast voorbij is (meestal duurt het alleen tijdens het openingsweekend), wordt de film vergeten totdat hij op Netflix verschijnt en je hem aan je wachtrij toevoegt. Het is gemakkelijk te rationaliseren dat de studio's in feite overgeleverd zijn aan het internet: als ze geen film aankondigen of mensen niet op de hoogte houden van wat er gaat komen, zullen er toch alleen maar roddels op internet zijn en lekken. Toch lijken de theaterbezitters de schacht te krijgen.en dit komt nadat de Digital Cinema Initiatives in wezen vereiste dat ze overschakelden van film naar digitaal. De studio's vonden het geweldig omdat het lagere kosten betekende om een film te verspreiden: geen afdrukken, geen verzending. Maar theaterbezitters kregen niets op de koop toe, behalve een rekening van $ 70.000 voor elk scherm dat ze moesten omzetten, waardoor veel kleinere theaters failliet gingen.

Een korte geschiedenisles over homevideo
U weet het misschien niet, maar Meneer Rogers heeft de filmindustrie gered van zichzelf met betrekking tot de videorecorder. Alle studio's waren ertegen en zeiden dat het de kaartverkoop zou doen dalen en zou leiden tot ongebreidelde piraterij. De getuigenis van de heer Rogers voor het Hooggerechtshof krijgt echter veel lof voor hun beslissing om videorecorders niet te verbieden, een beslissing die uiteindelijk heel goed uitkwam voor de filmstudio's, omdat het een geheel nieuwe inkomstenstroom voor hen creëerde. .

Nu zijn alle studio's zo pro-VCR (nou ja, pro-Blu-ray-speler op dit moment) dat ze niet kunnen wachten om hun films in de winkels te krijgen. Naarmate het releasedatum echter kleiner wordt, daalt de kaartverkoop en verhogen de theaters de prijzen om dit te compenseren, waardoor er minder mensen naar de film gaan - en zo maar door in een eindeloze cyclus. Binnenkort zullen er geen bioscopen meer zijn, wat betekent dat er al snel geen films zullen zijn. Een film is tenslotte alleen een film omdat deze in een theater wordt gespeeld. Anders is het gewoon een tv-programma.

Ondanks wat je zou denken gezien de vele films die er zijn, waren de kaartverkoop in 2013 de laagste dat ze in 20 jaar zijn geweest , een neerwaartse trend die niet lijkt te stoppen. Weet je eigenlijk in welk jaar de meeste kaartverkoop plaatsvond? 1946. Ondanks een bevolking van slechts 141.000.000 en veel minder bioscopen, werden er dat jaar 4.067.300.000 bioscoopkaartjes verkocht in de VS. Afgelopen jaar? 1.340.000.000, of ongeveer een derde van zoveel. Ik ging altijd naar de film, minstens één keer per week. Nu heb ik het gevoel dat ik de meeste films al heb gezien vanwege pre-release-hype, weggeefcommercials en trailers, en ik ga ongeveer een keer per maand, wetende dat ik het gewoon kan Redboxen of het snel kan kopen voor veel minder geld. Het lijkt gewoon vreemd dat de studio's en de theaterbezitters uiteindelijk vaak op gespannen voet staan met elkaar, wanneer ze er het meest van profiteren door samen te werken en te beslissen wat in ieders belang is. Je kunt tenslotte geen films hebben zonder een plek om ze te laten zien, en je kunt geen theaters hebben zonder films om te laten zien.

Uiteindelijk draait het natuurlijk allemaal om geld. Nou ja, geld en het gebruik van kortzichtige plannen (verkorte videoversies) om grotere problemen aan te pakken (een afname van de kaartverkoop). Natuurlijk willen de studio's wat het beste voor hen is, en de theaters ook - maar, zoals de zaak van Mr. Rogers aantoont, weet geen van beide groepen noodzakelijkerwijs wat dat is.

hoe je een telefoon gratis kunt ontgrendelen