Home-theater-designers
Laten we eerlijk zijn: audiophila is meer een nerdhobby geworden dan een serieuze zaken- of luxegoederenmarkt, zoals het was in zijn bloeitijd eind jaren zeventig tot begin jaren negentig. Babyboomer-mannen geïnspireerd door ongetwijfeld de beste periode van muziek (1967 tot een groot deel van de jaren '70), een hoopvolle nieuwe wereld van mondiale kansen en lokale Amerikaanse welvaart studeerden af van de universiteit en keerden terug uit Vietnam - audiofiele uitrusting beschouwden ze evenzeer als een teken van status als een manier om te genieten van enorme hoeveelheden ongelooflijke nieuwe muziek. Het hebben van Infinity-luidsprekers ter grootte van een doodskist, enkele McIntosh-buizenversterkers en een geweldige Linn-draaitafel waren net zo goed een teken van 'het maken' en welvaart als het hebben van een benzineslurpende spierauto in je garage. Terwijl Boomers decennia na decennia genoten van bloeiende economieën, groeide hun rijkdom en hun smaak voor betere audiofiele spullen. De audiofiele business ontstond halverwege de jaren 70, aangedreven door Bob Carver (Phase Linear, Carver en Sunfire), Bob Stuart (Meridian), Mark Levinson (Madrigal, Cello, Red Rose), David Wilson (Wilson Audio), Jim Thiel (THIEL), Gayle Sanders (MartinLogan) Karen en Jack Sumner (Transparent Cable), Dan D-agostino (Krell) en vele anderen. Met de komst van VHS, AV-ontvangers vol met Dolby Digital en grootbeeld-tv's, heeft Home Theatre de high-end audiofiele business alleen maar meer doen groeien. Maar vandaag, slechts vijftien tot twintig jaar van zijn hoogtepunt, staat het audiofiele bedrijf vermeld in kritieke toestand met kwalen die variëren van een gebrek aan goede dealers, dalende online verkopen, weinig nieuwe audioformaten met hoge resolutie en de vraag van de consument die bijna nihil is. Dramatisch gesproken ... er moet een soort concept zijn (om een term te gebruiken die de aandacht van een Boomer trekt) om een nieuwe lichting mensen die van muziek houden, liefdevolle audio en de kunst, passie en luxe te krijgen (minder de nerdy hobby) om een audiofiel te zijn, op dezelfde manier als ik leerde over alles wat audiofiel is.
Ik ben opgegroeid in Philadelphia van de jaren zeventig tot het begin van de jaren negentig - muziek maakte een belangrijk deel uit van mijn opvoeding. Mijn vader was de programmadirecteur van WFIL en WIBG aan het eind van de jaren zestig en hij speelde altijd rock-'n-roll-radio in de auto en thuis via een kwaliteitsvol audiosysteem. Mijn stiefvader had (en heeft nog steeds ondanks een paar opgeblazen stuurprogramma's) een paar AR3a-luidsprekers op Dynaco Stereo 70 buizenversterkers die hij in 1964 kocht nadat hij ze had gehoord in Grand Central Station (het verhaal vertelt alsof Al Bundy praat over vier touchdowns op Polk High maar ik zal je die anekdote bewaren). Maar het was de vader van mijn beste jeugdvriend, Ken Longo, die zowel zijn zoon als ik absoluut verslaafd maakte aan kwaliteitsaudio. Het begon allemaal voor ons met de verslaving van Mr. Longo (ik zeg het beleefd) aan het kopen van klassieke muziek en de opening van Tower Records in South Street in Philadelphia. Ken moet op dit punt 2.000 lp's en gemakkelijk 5.000 klassieke cd's hebben, aangezien hij eerst een agressieve muziekverzamelaar was, een liefhebber van fijne audio ten tweede. Het was niet ongebruikelijk dat we allemaal van de idyllische en conservatieve grenzen van het Chestnut Hill-gedeelte van de stad naar het door punkrock geïnspireerde South Street-gebied van Philadelphia reden om bijna wekelijks cd's te kopen. Samen met deze cd's kwam een waardering voor steeds betere apparatuur toen we stopten in esoterische winkels in de buurt van Tower Records, waaronder David Mann en Sassafras Audio, om Revox-, Kyocera-, Adcom- en Dalhquist-producten te horen spelen op onze nieuwste nieuwe platen van nieuwe bands als Guns and Roses, Metallica, het nieuwste van Rush, catalogusrecords van Jimi Hendrix, de politie, Pink Floyd en zoveel anderen. Met Mr. Longo werden de reizen steeds avontuurlijker omdat we interesse toonden in zowel muziek als audio, aangezien we vaak naar meer obscure platen- en audiowinkels in de buitenwijken gingen. We trokken soms naar de verbazingwekkende Princeton Record Exchange en op de terugweg bereikten we de toen legendarische SoundEx die alle audiofiele componenten, cd's en magazines had die de mensheid kent. Als een paar 14- of 15-jarigen kijken naar meneer Longo die op een dag een Nakamichi-draak mee naar huis nemen en leren hoe deze samen met hem te gebruiken als onderdeel van zijn op Linn, NAIM en zwart-wit gebaseerde systeem, was in delen een testrit met het audio-equivalent van een Ferrari, een les in hoe je geld kunt besparen en beheren, en een wetenschappelijk project dat een stuk leuker was dan we beiden op de voorbereidende school kregen. Het duurde niet lang voordat we onze eigen systemen hadden met NAD-, Polk-, Celestion-, KEF-, AudioQuest-, Nakamichi-, Fosgate-, Perreaux- en Acoustat-spullen die onze slaapkamers verstopten en ons 's nachts wakker hielden met nadenken over en praten over de volgende en belangrijkste upgrade. Het was 1990 en we waren verslaafd, 16-jarige audiojunkies en geïnspireerd door onze beide vaders, kregen we allebei een baan in de audiofiele branche die werkte in speciaalzaken, wat onze passies alleen maar voedde. Chris ging werken voor een buurtwinkel genaamd Community Audio en ik ging werken voor de meer reguliere winkel, Bryn Mawr Stereo in het nabijgelegen Abington, waar Chris en ik de manager ertoe brachten me vrijdagavond na school te laten werken.
Ondanks het steenkoude feit dat muziek vandaag niet zo goed is als toen ik een tiener was en zeker niet wat het was toen babyboomers op de middelbare school en universiteit zaten, houden tegenwoordig meer mensen van muziek dan ooit tevoren. Geloof me niet? Er zijn tot nu toe meer dan 170.000.000 Apple iPods en iPhones verkocht die mijn argument ondersteunen. Die cijfers houden niet eens rekening met de Microsoft Zunes, mobiele telefoons met muziek, smartphones zoals de Blackberry en alle honderden andere manieren waarop mensen naar believen naar hun muziek luisteren. Vraag een tiener vandaag om hun muziekbestanden of hun laptops op te geven en ze zullen je tot de dood bevechten. Denk aan de laatste keer dat je een tiener zag zonder dat de oordopjes stevig in het oor waren geplaatst. De jeugd van vandaag houdt zonder twijfel echt van muziek. Ze houden van de opwinding van nieuwe media. Ze houden van de dappere nieuwe wereld die gepaard gaat met de beste nieuwe technologieën van vandaag en ze houden van alles in high definition. Voor alle duidelijkheid: ze zijn het perfecte publiek om de wereld van audiophila te laten zien door een gedeelde passie voor muziek, de wetenschap van AV en de levenslessen die voortkomen uit het streven naar een 'beter' systeem zonder de nerdachtige kant die er traditioneel was.
luistert je telefoon naar je?
Te veel audiofiele bedrijven dringen aan op marketing voor hetzelfde publiek van oudere klanten die hun producten al bezitten en kennen, een poging die het best kan worden omschreven als een poging om een zinloze religieuze audiotechnologieoorlog te winnen die nooit hoeft te worden uitgevochten. Aangezien deze strategie nooit nieuwe (Gen Y) consumentenvraag zal stimuleren, stel ik voor dat elke muziekliefhebber en thuisbioscoopliefhebber die zich zorgen maakt over het verdwijnen van de high-end audio, een tiener moet uitnodigen voor een dag vol goede muziek. Misschien kan het beginnen met een reis naar de beste platenwinkel om een paar platen te kopen of om bestanden naar hun telefoon of harde schijf te downloaden. Dan misschien even langs een AV-winkel om de muziek af te spelen om de verschillen tussen luidsprekers te horen. Wat dacht je ervan om een heel thuistheatersysteem uit elkaar te halen om te leren hoe de onderdelen werken en het vervolgens weer in elkaar te zetten met nieuwe add-ons zoals een Sony Playstation 3 of Apple TV die is toegevoegd, zodat ze kunnen zien dat nieuwe schooltechnologie wordt samengevoegd met old-school twee kanalen of thuis theater systeem recht voor hun ogen? Misschien neem je het kind aan het eind van de dag mee om wat livemuziek te horen in een lokale locatie of concertzaal voor een dosis van het echte werk, zodat ze nooit vergeten dat livemuziek altijd beter is dan de gereproduceerde muziek waaraan ze helaas gewend zijn geraakt.
De kinderen van tegenwoordig zijn dol op muziek, maar ze zijn opgegroeid met media met een korte aandachtsspanne, zoals dvd-spelers, internet, videogames en meer. Hoewel ze te jong zijn om op dit moment een paar WATT-puppy's te kopen, zijn ze niet te jong om meer te weten te komen over de technologie, passie en waarde van een goed AV-systeem. Dankzij mijn vader en meneer Longo hebben de lessen die we uit audio hebben geleerd, ons beiden heel goed gediend in ons leven en in onze carrière. Wat betreft de audiofiele branche: het enige dat u hoeft te doen, is één blik werpen op het totale lezerspubliek van de belangrijkste audiofiele gedrukte tijdschriften (tussen 15.000 en 55.000 totale lezers) in combinatie met hun binnenkort te verschijnen sociale-zekerheidsgegevens om te weten dat Audiofiele bedrijven kunnen de kost niet verdienen door te verkopen aan een kleine markt van meer dan zestig jaar oude Boomers als er genoeg goede gebruikte apparatuur op Audiogon staat om de rest van hun leven aan hun behoeften te voldoen. Maar wat als we allemaal één kind de kracht zouden laten zien van waar we zo van houden? Wat als 5.000 nieuwe studenten verliefd worden op buizen of mediaservers of videokalibratie? Wat als een paar duizend kinderen een groep op Facebook begonnen en high-end AV een statussymbool werd zoals het was in Boogie Nights (ingesteld in de jaren 70) voor Generation Y? Er zou een heel nieuw publiek zijn van computer-savvy en binnenkort opwaarts mobiele kinderen die volgens de audiofiele traditie zouden leven. Hoewel deze kinderen de tradities niet zullen bijhouden, zoals in een verduisterde kamer zitten luisteren naar Jazz at the Pawnshop op 180 gram vinyl als een kluizenaar, konden ze leren over muziek, audio en dit samenvoegen met hun volledig digitale levensstijl terwijl ze redden wat er nog over is van de audiofiele business. De uitdaging is aan jou. Gaat u contact opnemen met een zoon of dochter, nicht of neef, buurman of jonge vriend en hen een dagje meenemen om hen het beste te laten zien dat de AV-branche te bieden heeft? Als dat zo is, zoals ze op YouTube zeggen, hebben we misschien een virale hit in onze handen.